Emile Hollman - Columns schrijven
Emile Hollman is een ervaren schrijver, journalist en columnist. Daarnaast geeft hij les aan de Schrijversacademie, waar hij de specialisaties Romans en korte verhalen en Columns en blogs schrijven verzorgt.
Laatst moest ik een busje huren om mijn zoon in Brussel te verhuizen. Twee weken erna kreeg ik ongevraagd een column in mijn mailbox van de verhuurder. Daaronder de mededeling dat ik me uit kon schrijven als ik zijn stukkie niet bliefde. Ik erger me vaker aan allerlei types die onder het mom van een column behalve zichzelf schaamteloos hun eigen waar aanprijzen, denk aan advocaten, bestuurders of bekende Nederlanders. Soms zijn ze zo hilarisch slecht dat ik ze als lesmateriaal gebruik in mijn cursussen.
Maar deze tekst was persoonlijk, grappig en goed geschreven. Aan het einde maakte hij quasinonchalant een bruggetje naar de autoverhuur. Ik ken de achtergrond van de man niet (en hoef ik ook niet weten) maar het schrijfplezier is voelbaar in de vier columns waarop hij tot dusver trakteerde. Een natuurtalent? Roeping gemist? Of een ingehuurde professional, dat kan natuurlijk ook.
Veruit de meeste cursisten bij de Schrijversacademie melden zich aan omdat ze weten dat ze kunnen schrijven en met dat talent te lang niets of te weinig hebben gedaan. Omdat ze hopen dat wij docenten hen kunnen helpen om uiteindelijk een boek te publiceren. Maar een boek kost zeer veel tijd, uithoudingsvermogen, discipline; het is al buitengewoon lastig om een slecht boek te schrijven.
Is de edele kunst van het column schrijven een goede opmaat voor het schrijven van een roman? Natuurlijk kun je de honderd meter niet zondermeer met de marathon vergelijken, maar mijn antwoord is: ja. Een goede column heeft altijd een zekere lichtheid, een frivole tred, ook als het onderwerp zwaar is. Een goede roman is niet perse een eikenhouten blok tekst; ik lees nu De Toverberg van Thomas Mann, 900 pagina’s met veel filosofische bespiegelingen maar waarin evengoed erg veel te grinniken valt.
Het schrijven van een column is te vergelijken met de vingers knakken, de spieren losschudden, alle plezier aanwenden om het beste stukkie van je leven te schrijven in pakweg 350 woorden. Net als een roman heeft een puike column een aantrekkelijke titel, een verleidende openingszin, een mooie inhoud, een spanningsboogje, een plotje, genoeg lucht en een pakkend einde. En dat allemaal geschreven in je beste vocabulaire.
De lengte van een column geeft overzicht, biedt de mogelijkheid om er nog eens heerlijk aan te poetsen en te prutsen zodat alle woorden perfect in het gelid staan. Zeker, niet iedere romancier is een goede columnist en niet iedere columnist een goede romancier en soms schrijft een busverhuurder je zomaar van de sokken.