Mijn huiswerk in prinsessenhanden - door Sylvia Kramer
De start van de specialisatie
Voordat ik ook maar begin aan de specialisatie Storytelling, informeer ik bij docente Manon Duintjer of ik ook aan de slag kan met meerdere korte story’s in plaats van één langere. Mijn verdere aanpak, ik heb er nog geen idee van.Het begin valt me niet mee. ‘Hét verhaal van je organisatie’ gaan schrijven, is de bedoeling. Ik werk bij Rijkswaterstaat. Groot en divers met oneindig veel verhalen. Help, hoe doe ik dit? Na wikken en wegen kies ik voor een project waar ik zelf als communicatieadviseur druk mee ben: de uitbreiding van de Prinses Beatrixsluizen in Nieuwegein.
Een onderwerp tot leven laten komen, dát is Storytelling
Na het maken van mijn keuze ga ik los. Een beetje anders dan mijn meeste klasgenootjes, maar dat geeft niks en Manon is flexibel. Ik schrijf inderdaad meerdere kortere story’s, die samen ook een eenheid vormen. Intussen blijven de ideeën komen. Zoveel verschillende mensen hebben hun verhaal bij onze sluis. Mensen voor wie veel verandert, die meedachten, moesten verhuizen, grond kwijtraakten.Ik stoei met het vinden van de goede verhalen, met het houden van een interview dat anders gaat dan bij ‘gewone’ artikelen, met het schrijven zelf, met het verwerken van feedback.
Ik spreek mensen die trots zijn, weemoedig, die ook wel een traan wegpinken. Een enkeling aarzelt even, maar iedereen werkt mee. Superfijn.
Een opmerking van een klasgenootje tijdens onze laatste slotbijeenkomst voelt als een groot compliment: ‘Ik had echt totaal niks met sluizen, maar door jouw verhalen is die sluis voor mij echt helemaal tot leven gekomen.’
Precies dat wat zo mooi is om met storytelling te bereiken!
Van huiswerkopdrachten naar inspirerend magazine
Bij Rijkswaterstaat raken meelezende projectcollega’s enthousiast. We besluiten een magazine te maken over onze sluis, een magazine om uit te delen bij de opening van het nieuwe gedeelte. Met ook mijn verhalen erin. Helemaal in-the-flow teken ik er meer op. Intussen proberen we ook om Prinses Beatrix bij die opening te krijgen. Ik spring een gat in de lucht als dat lukt, een prachtige kroon op ons project waar we met veel mensen jarenlang aan werken.Druk ben ik met het organiseren van alles dat daarbij komt kijken. En druk om het magazine tiptop in orde te krijgen.
Een prachtige kroon op ons project
Dat het verschrikkelijk stortregent op de grote dag, drukt de pret niet en de prinses blijkt niet van suiker te zijn.Ik geef Prinses Beatrix zelf het eerste gedrukte exemplaar van het magazine. Een pdf-je had ze al gehad als voorbereiding op haar komst. Mijn huiswerk in prinsessenhanden, goh, dat het zo kan lopen. Ik merk in mijn gesprekje dat ze het ook werkelijk gelezen heeft. Ik geniet van mijn moment, maar vind het ook mooi voor de mensen van mijn story’s. Ze spreekt met veel van hen en weet feilloos de details.
Zo’n overhandiging is niet echt waar je aan denkt als je met je huiswerkopdrachten aan de gang gaat. Maar is een heel, heel leuke extra!
Het magazine is hier te lezen.
Foto: Student Sylvia Kramer (in rood jasje) overhandigt het magazine aan prinses Beatrix.
