Zomerblog
Vakantiehulp
Van: docent Anke KranendonkIedere ochtend doet hij honderd push ups, ontbijt een half brood, om daarna de stand van zaken op zijn moestuin te inspecteren. Hij wiedt het onkruid, zet staken tegen zijn bonenstruiken, trekt een paar rode bieten uit de grond en gaat op weg. Hola, eerst even langs de bouwmarkt om hout, specie, schroeven en moeren te kopen. Want Willem gaat op klus. Hij kent de hele buurt, de hele buurt kent hem. Wil je een schuurtje in je tuin laten bouwen, een terras van antieke tegels aangelegd hebben, je verrotte schuur opgeknapt, vraag Willem. Om half twaalf is hij aanwezig en blij met een vers gebakken stuk appeltaart. Neuriënd en kalm doet hij zijn werk, tot een uur of een. Dan gaat het koeltasje open, komt het bruine brood tevoorschijn, de melk in een lege waterfles, een banaan en een mandarijn. En daarna lust hij nog wel een stukkie appeltaart. Lenig duwt hij zich uit zijn stoel omhoog en gaat weer aan het werk. Tot een uur of vier, hij moet nog langs de achterbuurman, die wil een dakje op zijn fietsoverkapping en deze keer krijgt hij de bieten. Het overleg duurt niet lang, de stort gaat om vijf uur dicht en er moet nog veel meuk worden afgevoerd. Om half zes staat het eten klaar, moet hij wel eerst gedoucht hebben. En dan samen gezellig met zijn vrouw nog een blokje om fietsen. Kleintje hoor, vijftien kilometer. Op woensdag gaat hij in zijn eentje fietsen, rondje van zestig kilometer. Willem verheugt zich al op het weekend, gaat hij over het strand rennen.
Willem is tachtig jaar. Tachtig. En mijn hulp in de vakantie. De schuur wordt leeggehaald, muren worden gestukt. Ik help mee, wil alles leren. Vergeet mijn deadlines. Soms is keihard werken leuker dan keihard schrijven.
Lees de vorige blog: De dag van het sprookje
Ga terug naar het overzicht van alle blogs