Blogs

Sprechhund - Door René Appel

In films treedt nogal eens een sprechhund op. Dat is zeker geen sprekende hond, maar een personage tegen wie gesproken wordt.

Lees verder...


De spanning erin houden - door René Appel

‘The moment I decided to leave him, the moment I thought enough, we were thirty-five thousand feet above the ocean, hurtling forward but giving the illusion of stillness and tranquility.

Lees verder...


Arrive late, leave early - door René Appel

De roman Onze dagen van Thomas Verbogt begint als volgt: ‘Als ik hem het boek geef, schudt hij zijn hoofd. Hij bekijkt het niet eens, leest de titel niet.

Lees verder...


Ikke, ikke en de rest…. René Appel

‘Eindelijk, om een uur of drie, vier, stond ik op. Ik had geen zin om iets te schrijven.

Lees verder...


Lichies en lampies - een kerstverhaal van René Appel

  ‘Ja, kijk, een jaar of wat geleden is het klein begonnen.

Lees verder...


De sandwichformule - Door René Appel

Er zijn verschillende manieren om een verhaal te vertellen.

Lees verder...


Dansen in het donker - door René Appel

Geen thriller, wel een échte Appel Recent kwam mijn 23ste roman uit: Dansen in het donker. Geen thriller, wel een échte Appel, zoals ik graag mag onderstrepen.

Lees verder...


Die ene zin - door René Appel

Een veelbetekenend zinnetje. . .

Lees verder...


Schaamrood - René Appel

Ik boog me over het manuscript van mijn nieuwe boek Dansen in het donker, dat net was teruggekomen van de bureauredacteur, voorzien van haar aantekeningen.

Lees verder...


De laatste zin (van een alinea) - door René Appel

Afgezien van passages die bewust duister, mysterieus of ronduit onbegrijpelijk zijn, willen schrijvers het liefst begrepen worden.

Lees verder...

1 2